Łodziana Tadeusz
Tadeusz Łodziana - urodzony 27 listopada 1920 w Borowej, zmmarły 30 lipca 2011 w Grodzisku Mazowieckim – polski rzeźbiarz, pedagog. W latach 1937–1939, oraz 1941–1942 studiował w Instytucie sztuk Plastycznych we Lwowie. Po wojnie kontynuował naukę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie. W latach 1949–1950 pracował tam jako młodszy asystent. W roku 1954 uzyskał dyplom Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i rozpoczął pracę na uczelni. W latach 1966–1969, 1972–1968 był dziekanem Wydziału Rzeźby. W latach 1968–1972 był prorektorem uczelni. W 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Tworzył monumentalne pomniki, rzeźbę plenerową, kameralną i portrety.
Nagrody:
1968 Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia;
1981 Grand Prix na Międzynarodowym Biennale Rzeźby w Monaco za rzeźbę „Otwarta II”.
Ważniejsze wystawy:
II Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Zachęta, Warszawa, 1957,
Instytut Kultury Polskiej, Wiedeń, 1979
Galeria Kordegarda, Warszawa, 1981
Galerie Witte-Baumgarte, Berlin, 1981
Galeria Ars Polona, Düsseldorf, 1983
Galeria Akka-Valma, Paryż, 1991
Galeria Zachęta, Warszawa, 1999
Muzeum Narodowe, Warszawa, 2004
Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach, 2020
Realizacje:
Pomnik Mauzoleum Ofiar Faszyzmu, Łódź-Radogoszcz, 1961
Pomnik i mauzoleum na Pawiaku, Warszawa, 1965–1966
Pomnik Żołnierza Polskiego i Niemieckiego Antyfaszysty, Berlin Friedrichshain, 1972
Pomnik Mikołaja Kopernika, Bogota, 1974
Epitafium z popiersiem Stefana Starzyńskiego, Warszawa, Bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela, 1981
Pomnik Trudu Górniczego, Katowice, 1986
Rzeźby Przydrożna i Otwarta, Nowy Jork, 1987
Pomnik Józefa Piłsudskiego w Warszawie, 1995 {gallery}Index artystow/029 Łodziana Tadeusz{/gallery}